Ludzie. Nad tym pracują trzy osoby. Miśka13, Julciawie & ja, czyli Vistuś. Wrzucam to na bloga, bo Julia poszła i tego nie zrobiła c:
Rubby z początku się nieco zdziwiła, ale po chwili obdarzyła go wrednym uśmieszkiem i powiedziała:
- No to to rozumiem! Zajmij się nią dobrze! - dziewczynka zachichotała i pobiegła gdzie indziej.
- Uff.... - odetchnął z ulgą Axel, po czym dodał - Jesteś tu incognito. To mój pokój. Nikt nie może cię tu zobaczyć. Rozumiemy się? - posłał jej uśmiech i wyszedł zatrzaskując drzwi.
- ...maaaaamoooooo...ta pokraka uciekła! - skłamał, broniąc Rochel.
Lodowa Królowa podeszła do synka i chłodnym tonem spytała:
- ...gdzie? I jak?!
Axel powiedział, że chyba zostawił niezamkniętą kłódkę...
Wtedy Lodowa Królowa się trochę zdenerwowała. Powiedziała, że nigdy nie umiał nic upilnować. Nie to, co jego młodsza siostra. Ona zawsze była bardziej odpowiedzialna. Tymczasem Rochel robiła się głodniejsza. Do pokoju przyszedł Axel. Spytał:
- Jesteś głodna?
Dziewczyna opowiedziała:
- Trochę.
Chłopiec dał jej tackę z gorącą zupą. Nagle do drzwi zapukała Rubby, spytała:
- Jesz dodatkowy obiad?
Chłopiec odpowiedział:
- Tak, jest taki pyszny!
Powiedział do Rochel:
- Stuknij łyżką.
- Aha to nie przeszkadzam, smacznego. - Powiedziała Rubby.
C.D.N.!